::::::: කවි :::::::

                                                                and every nook and corner,
                                                         where to put my kisses,
                                                                               I promise,
                                                                   not to mess up..
                                                                          please,
                                                             let me lit our love again,
                                                                               it will..
                                                                        warm us both..
                                                            and show us the light of hope!

Green of grass and

A brass door lock

In a secret garden,

The wind blows smooth...

Light of sparkles

The smell of gods,

This vintage mind of,

deep gone thoughts...

Aravindi

කියන්න දෙයක් තියනවා. කවි බ්ලොග් එකට අවරුදු 3ක්, අහම්බෙන් එකට ගැටුන අකුරු එක්ක නිදහසේ ලියපු සිතුවිලි මෙච්චර දුරක් ආවා. එක දවසකින් , මාසෙකින් නෙවේ අවරුදු 3කින් , සමහර විට මේ අකුරු අස්සේ ඇත්තම කඳුළු තියනවා, ඇත්තම හිනාවල් , හීන , ඇත්තම ඇත්ත , ගොඩක් කල් ගියත් යන්න තියන ගමන ඊට වඩා දුරයි කියලා හිතනවා. මේ හිතිවිලි මම අකුරු කලත් මගේ පිටි පස්සේ ගොඩක් අය උන්නා. මගේ රන් . (ක්‍රිෂාන් රන්දික ජයකොඩි) යශෝධා වීරවර්ධන , හසිනි සමරතුංග ,  රචින්ත , දුකා , පබළු , බිඟුවා , රේවන් , නරක සමනලයා , deeps , පොඩි මෑන්,  ``OUTSIDER``, ජීවතේ මල් , ඉලන්දාරියා , ඉසිඹුව , හසී , රවා , මුල ඉඳලම මාත් එක්ක උන්නා. මෙතන නම නොකියවුණ කෙනෙක් වෙත්නම් සමා වෙන්න. බ්ලොග් එකෙන් facebook page එකේ , කොමෙන්ට් වලින් ලයික් වලින් ෂෙයාර් වලින් මාව දිරිමත් කල සියලුම දෙනාට ගොඩක් ස්තුතී. එන්න අත්වැල් බැඳගන්න කවියක් නොවූජිවිතේ කවියෙන් සරසන්න.

face Book -- https://www.facebook.com/PoemSriLanka

යසසි රාජපක්ෂ

මටම ඉපදී මගේ වේ යයි

සිතා සිටි මගේ ආදරේ

වෙනස් මුණක්

අඳින ඉක්මන

හිතට බයකුයි ගෙනාවේ

තනිව හිදිනා සිත කොදෙව්වේ

එක් වරක කඳුලක් වෙලා

තව වරක සිනහවක් වුයේ

කෙසේ දැයි විමසමි මෙමා...

තැලෙන පෙරලෙන සිත් විමානේ

අවසාන දාසිය වෙලා

නික්ම යමි යලි නොඑන්නම අද

පලක් නෑ තව කැප වෙලා..

නිවා හදවත ඇඹු පිලිරූ

කඩා බිඳදා විසුරලා

තවත් පිලිරූ හදනු වලකා

මරා දමමි අඹන්නා..





අරවින්දි

සුළඟට වැනෙන උණ ගස බලා හිනැහුණි පොල් ගස ,
ඉදිරී  වැටුන පොල් ගස බලා දුක් විය උණගස ,

A coconut tree,
laughed at a bamboo tree,
on a windy day.