නුඹ...සිනාවක නැඟ ඔහේ ආ දෙන්..ඇවිත් වරුවක් සිනාසුන දෙන්...සිනාසී මට දුකක් උන දෙන්..දුකක් වී මට කඳුළු දුන් දෙන්...ඉතින් වරුවම ගත උනා දෙන්..තවත් නම් නුඹ සිනා නොමසෙන
හිත හඬා වැටෙන වේලේ...නෙත තෙතයි කඳුළු සීතේ..නුඹ නොමැතිව මේ යාමේ..මම පහන් කරම් කෙලෙසේ...රෑ රැහැයි හඬට එක්වී..මම හීන් හඬින් හඬමී..නුඹ හීන වලින් දකිමී..ඇස් ඇරන් හීන පුරම
උන්,හිස් ලූ ලූ අත දුවත්,සමඟින් ලුහුබඳින මරසෙන්,තොල කට වියලෙතත්,කෙලෙස බොමු උන් රුහිරු,ජයපැන්........නැඟෙන දුක් අඳෝනා,පරදවා, පරයා,නඟත් ජයඝෝෂා,සහෝදර හිස්,පයෙන් පාගා,අළුත් අරුණලු නැගෙත,හෙටට සැරසෙයි දියත,වේදනා දුක් මිසක,උන්ට වෙන කිසි මතක,කොහ
නුඹ පවනක්ද,මල් සුවදක්ද?රෑ අහසේ තරු,එලියක්ද?පිනි බින්දුවක්ද?පිරුවටයක්ද?මට මා පෙනෙන,දිය බඳුනක්ද?මුදු සිසිලක්ද?දුර ගමනක්ද?නෙතු කඳුලු පිරි,මුදු හැගුමක්ද?,නුඹ කවුරුන
බලව් ධරනිය ලෙයින් පොඟවා,ඉරන,නිල තල ධාරියෝ..හෙලූ හිස් ඇති,කඳන්වන්,නැති,බිඳක් වත් මොළ සාරයෝ...අහෝ! අන්ධව ඇදෙන පසුපස,නොමැති,වෙන කිසි කාරියෝ..බලව් කබරයි නරින් මෙන්,ඉව බලන,මිනිසත් මාරයෝ.
