::::::: කවි :::::::

අරුත් සුන් වූ වදන් තෙපලන..
වියත් පඬිවරු ඇතත් මේ ලොව..
කොතෙක් දුර උන් කියන අහසේ,
තටුත් දිග හැර පියාඹන්නද?
ඇසුත් වසලා..
මොලත් පොඩිකර..
සියක් රැඟුමන් රඟා කරලිය..
විසික් කරලා යාවි දෙව්ලොව..
කටුත් ලෙව කෑ සුනඛ, නරි රැළ..