::::::: කවි :::::::

2 Responses so far.

1. 

   දුකා says:

   November 16, 2009 at 3:02 AM

   වරෙක ආදරනීය
   හදවතට
   අමතක සඳ
   සියලු දෑ . .
   මලක පෙති මෙන් සුසිනිඳු
   පහස ත් . .
   සවන් පත් පිනවූ හඬත්
   කුමට යලි යලිත්
   තැවෙනවාද සිතමින්
   මිය ගිය අතීතය ගැනම . .

2. 

   Yasasi Rajapakse says:

   November 20, 2009 at 6:54 PM

   මේ මොහොත දක්වා...
   මා දෙනෙත් නොපියූ..
   ඒ අතීතය මගේ..
   මගේමයි...
   නොසිතා නොසිට...
   නොහැකි වූ....!
   කොතරම් වෙනස් වූවත්..
   ඔබේ ආලය..
   මගේ ආලය..